تغذيه و آشپزی

شب یلدا یا شب چله جشن پیروزی نور بر تاریکی است. این مراسم شبانه که  از زمانهای باستان در ایران  به جا مانده است  در ایران و دیگر کشورها به عنوان بلندترین شب سال جشن گرفته می شده است. زمستان با طلوع خورشید در روز بعد آغاز شده و نور خورشید بر تاریکی غلبه می کند و روزها شروع به بلند شدن می کنند. در این شب اقوام و دوستان دور هم جمع شده و طولانی ترین شب سال را با خوردن، نوشیدن، شعر خوانی، گفتگو و گوش دادن به داستان های خاطره انگیز بزرگترها، جشن می گیرند و به صبح می رسانند. در این شب، غذاهای خوشمزه و سنتی ایرانی نظیر فسنجون، خورش بادمجان، آش رشته وغذاهای سنتی دیگر بسته به منطقه جغرافیایی سرو می شود. شیرینی های تهیه شده از ترکیبات و ادویه های سنتی ایرانی نظیر باقلوا،آجیل، میوه های خشک، پشمک، باسلوق و میوه های سرخ فام به ویژه انار و هندوانه در طول شب  یلدا تناول می شوند. دستور پختی که در ادامه آمده است حاوی همه ادویه های خوشبوی فوق العاده ای است که در این شیرینی سبک گرد هم آمده اند و  لابلای این شیرینی خوشمزه مرطوب با گردو،هل، دارچین و گلاب پر شده است. مواد لازم: برای خمیر باقلوا: کره: 226 گرم شکر: 1 فنجان ماست ساده: 1 فنجان تخم مرغ: 2 عدد جوش شیرین: 1 قاشق چایخوری پودر وانیل: نصف قاشق چایخوری آرد: چهار و نیم تا 5 فنجان برای مایع لابلای شیرینی: پودر هل: 2 قاشق چایخوری پودر دارچین: 2 قاشق چایخوری شکر پودر شده: سه چهارم فنجان گردوی نگینی خرد شده: 1 و نیم فنجان سفیده تخم مرغ هم زده شده( زرده های تخم مرغ را نگه دارید): 2 عدد زرده تخم مرغ: 2 عدد که باید با 1 قاشق چایخوری آب سرد مخلوط کرده و هم بزنید. مواد لازم برای شربت: آب: یک و نیم فنجان شکر: یک و نیم فنجان عسل: یک و نیم قاشق غذاخوری گلاب: 1 قاشق غذاخوری به علاوه 1 قاشق چایخوری برای تزیین: پسته خرد شده دستور تهیه: 1.فر را روشن کرده و حرارت آن را روی 350 درجه فارنهایت یا 176 درجه سانتی گراد تنظیم کنید. 2.سینی فر نچسب مستطیلی  با ابعاد(عرض: 22 سانتی متر، طول: 33 سانتی متر، گودی: 2.5 سانتی متر) را انتخاب کرده و کف آن را  با کره چرب کنید و کمی آرد بپاشید. سینی را بتکانید تا آرد های اضافی بیرون ریخته شوند. 3.در یک کاسه کوچک 2 قاشق چایخوری هل، 2 قاشق چایخوری دارچین، سه چهارم فنجان شکر پودر شده و یک و نیم فنجان گردوی نگینی خرد شده را ریخته و مخلوط کنید و کنار بگذارید. 4.در یک کاسه بزرگ، تمام مواد لازم برای تهیه خمیر به جز آرد را ریخته و هم بزنید تا نرم و یکدست شوند. 5.آرد را بتدریج اضافه کرده و با یک قاشق چوبی  بعد از هر بار افزودن آرد، به خوبی هم بزنید.آنقدر آرد اضافه کنید تا وقتی خمیر به انگشتان دست نچسبد؛ ممکن است مقداری از آرد شما باقی بماند.  خمیر را روی یک سطح تمیز که آرد پاشیده اید قرار داده و آن را به شکل یک مستطیل بزرگ و چاق در آورده و سپس به  دو قسمت مساوی تقسیم کنید. 6.با استفاده از وردنه یکی از خمیرها را به  شکل مستطیلی به ابعاد22 در 33 سانتی متر باز کنید. 7.به آرامی خمیر باز شده را بلند کرده و کف سینی فر آماده بیاندازید، با استفاده از انگشتانتان خمیر را در داخل ظرف بکشید تا کف سینی را کامل پر کند. 8. مقداری از سفیده تخم مرغ زده شده را روی خمیر بمالید. 9.گردو و دیگر مواد وسط خمیر را روی خمیر به طور یکنواخت بپاشید. 10.مابقی سفیده تخم مرغ را روی این مواد بریزید و بطور یکنواخت منتشر کنید. 11. روی میز آشپزخانه یا تخته شیرینی پزی که کمی آرد پاشیده ایم تکه دیگر خمیر را با وردنه به شکل یک مستطیل 22در 33  سانتی متری باز می کنیم، سپس خمیر باز شده را  با دقت بلند کرده و روی موادی که داخل خمیر قبلی ریخته بودیم می گذاریم و آنها را با این قطعه دوم خمیر می پوشانیم. خمیر را به آرامی با کف دست فشار می دهیم و لبه های دو خمیر را به هم می چسبانیم. 12. خمیر دو لایه و پرشده  را به 20 قطعه مساوی تقسیم کرده و با استفاده از یک چاقوی تیز هر دو لایه  آن را برش می دهیم. سپس با استفاده از فرچه آشپزی زرده تخم مرغ های زده شده را روی سطح خمیر نهایی می مالیم. 13.سینی را درون فر از قبل گرم شده، طبقه وسط  با حرارت 176 درجه سانتی گراد  به مدت 35 تا 40 دقیقه قرار می دهیم تا بپزد و رنگ آن طلایی مایل به قهوه ای گردد. 14. 15 دقیقه بعد از اینکه شیرینی را در فر قرار دادیم، درست کردن شربت را آغاز می کنیم. در یک تابه متوسط یک و نیم فنجان آب، یک و نیم فنجان شکر و یک و نیم فنجان عسل بریزید و روی حرارت قرار دهید و بگذارید با حرارت بالا به جوش آید. اجازه دهید این شربت به مدت 2 الی 3 دقیقه بجوشد. سپس آن را از روی حرارت برداشته و یک قاشق غذاخوری و یک قاشق چایخوری گلاب به آن اضافه کنید. 15.تا وقتی شیرینی ها پخته و آماده شوند، شربت هم خنک تر شده و ولرم می شود. 16. وقتی سطح شیرینی طلایی مایل به قهوه ای شد، آن را از فر بیرون آورده و روی یک سینی بزرگ قرار دهید تا از ریختن شربت اضافی روی میز آشپزخانه تان جلوگیری کنید. یک بار دیگر با چاقو برش هایی را از روی برش های قبلی ادامه دهید تا شیرینی ها به خوبی از هم جدا شوند. 17. تمام شربت ولرم شده و آماده  را روی شیرینی ها و لابلای آنها بریزید، شاید اینطور به نظر برسد که کل شربت لابلای شیرینی ها جا نمی گیرد، ولی اینطور نیست، در واقع شربت جذب شیرینی ها شده و آنها را به شیرینی هایی مرطوب و شگفت انگیز تبدیل خواهد کرد. در آخر پسته ریز شده را روی هر شیرینی بپاشید. 18. بگذارید تا شیرینی های آماده در دمای اتاق خنک شوند، سپس آنها را از سینی فر جدا کرده و در ظرف مخصوص بچینید. نکته: می توانید این شیرینی را در کیسه فریزر یا ظرف دربسته در یخچال نگهداری کنید فقط توجه داشته باشیدکه روی شیرینی ها را با کاغذ شیرینی پزی بپوشانید. منبع: persianmama.com       آداب و رسوم یلدا  در نقاط مختلف ایران طرز تهیه باسلوق برای شب یلدا طرز تهیه  دسر انار برای شب یلدا طرز تهیه  نان شیرین با طعم بهار نارنج

یلدا( تاریک ترین و بلندترین شب سال یا همان انقلاب زمستانی) یکی از جشنهای کهن  مورد علاقه بیشتر ایرانیان است و همه ما هر سال بلند ترین شب سال را با دور هم جمع شدن و خوردن خوراکی های خاص این شب به صبح می رسانیم و جشن می گیریم تا شاهد غلبه نور بر تاریکی باشیم و به استقبال فصلی نو و پربرکت برویم. دستور پختی که امروز برایتان انتخاب کرده ام  نوعی نان محلی مخصوص شهر بم  کرمان است . برخی از اهالی این شهر تاریخی عادت دارند که این نان را برای شب یلدا تهیه کنند. برای پخت این نان از آب پرتقال، عرق بهار نارنج، میوه های خشک و هل استفاده می شود. مخلوط شدن هل و عرق بهار نارنج با یکدیگر طعم و البته بویی  خوب و منحصر بفرد به این نان می دهد. این نان، سبک، نرم و پف دار ،کمی کره ای  و ترد است. می توانید این نان شیرین را به همراه یک فنجان چای یا قهوه میل کنید. مواد لازم: پودر مخمر فعال: 1 بسته آب ولرم:  2 قاشق غذاخوری آرد: 4 فنجان کره: 100 گرم پرتقال(پوست و آب آن):  1عدد بزرگ عرق بهار نارنج: 3 قاشق غذاخوری شکر: 100 گرم عسل: 1 قاشق غذاخوری میوه های خشک نگینی خرد شده(زردآلو،خرما،کشمش،آلو،انبه):  200 گرم هل: 1 قاشق چایخوری تخم مرغ: 1 عدد برای روی نان کنجد بوداده: 1 قاشق غذاخوری کنجد خام: 2 قاشق غذاخوری طرز تهیه: 1.کره، شکر، عسل، آب پرتقال، و خلال پوست پرتقال را درون یک تابه متوسط ریخته و روی حرارت بگذارید تا به جوش آید یا تا وقتی که شکر آب شود. سپس هل و عرق بهار نارنج را درون این مخلوط ریخته و بگذارید تا خنک شود. 2.در یک کاسه بزرگ یا در کاسه مخصوص همزن برقی، پودر مخمر را با 2 قاشق غذاخوری آب ولرم مخلوط کنید( هم می توانید از  همزن دستی استفاده کنید هم همزن برقی)  . آرد را به آن اضافه کرده و به خوبی با یکدیگر مخلوط کنید تا خمیر یکدستی حاصل شود. 3.تخم مرغ ها را اضافه کرده و به هم زدن ادامه دهید(اگر از همزن برقی استفاده می کنید با سرعت پایین هم بزنید). مخلوط کره ای را که از قبل آماده کرده بودیم به این مواد اضافه می کنیم و به هم زدن ادامه می دهیم تا خمیر نرمی حاصل شود. این خمیر کمی چسبنده می باشد که طبیعی است. 4.سطح کارتان را کمی آرد بپاشید و خمیر را روی این سطح ورز دهید، سپس خمیر را درون کاسه بزرگی قرار دهید . روی خمیر یک پوشش پلاستیکی قرار داده  و کاسه را با یک دستمال آشپزخانه بپوشانید و بگذارید  به مدت 1 ساعت بماند، یا تا وقتی که اندازه خمیر دو برابر شود. 5.حالا، روی سطح کارتان کمی آرد بپاشید، خمیر را به 8  قطعه کوچک برش دهید. هر قطعه خمیر را با استفاده از انگشتانتان به شکل یک دایره کوچک درآورید. مقدار کافی از میوه های خشک خرد شده را درون این خمیر گرد قرار دهید و لبه های خمیر را به هم بچسبانید و جمع کنید. خمیر را به شکل یک دایره پهن شده دربیاورید و روی آن را با یک دستمال آشپزخانه بپوشانید و بگذارید تا بماند. مابقی خمیرها را هم به این ترتیب درست کنید و بگذارید تا استراحت کنند. فر را روشن کرده و حرارت آن را روی 350 درجه فارنهایت  یا 176 درجه سانتی گراد تنظیم کنید. کف سینی فر کاغذ روغنی مخصوص شیرینی پزی بیاندازید. 6.سطح کارتان را مقداری آرد پاشیده و خمیرها را با وردنه به ضخامت دو و نیم  سانتی متر و به شکل بیضی یا گرد پهن کنید و آنها را در سینی فر قرار دهید. با انگشت روی خمیرها شکلهایی شبیه دندانه ایجاد کنید. یک عدد تخم مرغ را به خوبی هم بزنید و با فرچه شیرینی پزی آن را روی خمیرها بمالید و روی هریک کنجد بپاشید. 7.سینی را در فر قرار داده و به مدت 30 دقیقه با حرارت 176 درجه سانتی گراد بپزید تا وقتی روی نان ها طلایی رنگ شوند. بگذارید تا خنک شده و سپس در ظرف مناسبی بچینید. این نان ها را می توانید در ظرف دربسته به مدت 1 هفته در یخچال،  یا درون کیسه های کاملا دربسته به مدت 1 ماه در فریزر نگهداری کنید. طرز تهیه باسلوق برای شب یلدا  آداب و رسوم یلدا در نقاط مختلف ایران  

ايرانيان سی ام آذر ماه با جشنی شبانه با آخرين روز پاييز وداع می گويند ؛ جشنی که از آن به عنوان جشن شب چله يا شب يلدا نام برده می شود. شب چله برای ايرانيان شب تولد ميترا خداوندگار روشنايی است. آنها طولانی ترين شب سال را با گفت و شنود و خوردن آجيل و ميوه های سرخ فام به اميد پيروزی روشنی بر تاريکی سپری می کنند. گفته می شود مراسم شب چله يا تولد ميترا که از آئين ميترائيسم برجای مانده، در زمان جنگ ايرانيان با يونانيان به آن کشور رفت و از آن طريق به روم رسيد و از آن پس اروپائيان آن را به عنوان شب تولد عيسی مسيح قرار دادند. شب یَلدا یا شب چلّه یکی از جشن‌های کهن ایرانی است.در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیم‌کره شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته می‌شود. یلدا به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز تا طلوع آفتاب در اول ماه دی نخستین روز زمستان گفته‌می‌شود. خانواده‌های ایرانی در شب یلدا، معمولاً شامی فاخر و همچنین انواع میوه‌ها و رایجتر از همه هندوانه را مهیا و دور هم صرف میکنند. پس از صرف تناولات، قصه‌گویی پیرترها برای دیگر اعضای فامیل و همچنین فال‌گیری با دیوان حافظ رایج است. یلدا  برگرفته از واژه سریانی  به معنای «زایش» و «تولد» است. ابوریحان بیرونی از این جشن با نام «میلاد اکبر» نام برده و منظور از آن را «میلاد خورشید» دانسته‌است. چله و جشن‌هایی که در این شب بر‌گزار می‌شود، یک سنت باستانی است. مردم روزگاران دور و گذشته، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد و در طول سال با سپری شدن فصل‌ها و تضادهای طبیعی خوی داشتند، بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیت‌های خود را با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند. آنان ملاحظه می‌کردند که در بعضی ایام و فصول روزها بسیار بلند می‌شود و در نتیجه در آن روزها، از روشنی و نور خورشید بیشتر می‌توانستند استفاده کنند. این اعتقاد پدید آمد که نور و روشنایی و تابش خورشید نماد نیک و موافق بوده و با تاریکی و ظلمت شب در نبرد و کشمکش‌اند. مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، از هند و ایرانی و  هند و اروپایی، دریافتند که کوتاه‌ترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس از آن روزها به تدریج بلندتر و شب‌ها کوتاهتر می‌شوند، از همین رو آن را شب زایش خورشید نامیده و آن را آغاز سال قرار دادند. بدین‌سان در دوران کهن فرهنگ اوستایی، سال با فصل سرد شروع می‌شد و در اوستا، واژه Sareda, Saredha سَرِدَ  یا سَرِذَ که مفهوم «سال» را افاده می‌کند، خود به معنای «سرد» است و این به معنی بشارت پیروزی اورمزد بر اهریمن و روشنی بر تاریکی است. تاریکی نماینده اهریمن بود و چون در طولانی‌ترین شب سال، تاریکی اهریمنی بیشتر می‌پاید، این شب برای ایرانیان نحس بود و چون فرا می‌رسید، آتش می‌افروختند تا تاریکی و عاملان اهریمنی و شیطانی نابود شده و بگریزند، مردم گرد هم جمع شده و شب را با خوردن، نوشیدن، شادی و پایکوبی و گفتگو به سر می‌آوردند و خوانی ویژه می‌گستردند، هرآنچه میوه تازه فصل که نگاهداری شده بود و میوه‌های خشک در سفره می‌نهادند. سفره شب یلدا، "میَزد Myazd" نام داشت و شامل میوه‌های تر و خشک، نیز آجیل یا به اصطلاح زرتشتیان، "لُرک" Lork که از لوازم این جشن و ولیمه بود، به افتخار و ویژگی «اورمزد» و «مهر» یا خورشید بر‌گزار می‌شد. آیین ها و سنت های یلدا در نقاط مختلف ایران خراسان در شهرهای خراسان خواندن شاهنامه فردوسی در این شب مرسوم است. یکی از آیین‌های ویژه شب چله در استان خراسان رضوی و خراسان جنوبی برگزاری مراسم «کف زدن» است. در این مراسم ریشه گیاهی به نام چوبک را که در این دیار به «بیخ» مشهور است، در آب خیسانده و پس از چند بار جوشاندن، در ظرف بزرگ سفالی به نام «تغار» می‌ریزند. مردان و جوانان فامیل با دسته‌ای از چوب‌های نازک درخت انار به نام «دسته گز» مایع مزبور را برای ساعتها هم می‌زنند تا به صورت کف سفت درآید و این کار باید در محیط سرد صورت گیرد تا مایع مزبور کف و سپس سفت شود خشک شده آن مانند گز اصفهان می‌شود. کف آماده شده در پایان با مخلوط کردن شیره شکر آماده خوردن شده و پس از تزیین با مغز گردو و پسته برای پذیرایی مهمانان برده می‌شود. در این میان گروهی از جوانان قبل از شیرین کردن کف‌ها مجاز هستند با پرتاب آن به سوی همدیگر و مالیدن کف به سر و صورت یکدیگر شادی و نشاط را به جمع مهمانان بیافزایند. اصفهان در اصفهان مانند  بسیاری از مناطق ایران  فامیل و بستگان به خانه  پدر بزرگها یا مادر بزرگها می‌روند ودور هم پای کرسی جمع می‌شوند. صاحب خانه هم با آجیل و میوه از مهمانها پذیرائی می‌کند آنها تا پاسی از شب و گاهی تا نزدیک صبح می‌نشینند، شاهنامه می‌خوانند و فال حافظ می‌گیرند. بزرگترها داستان یا خاطره نقل می‌کنند. تازه دامادها با هدیه یا خوانچه به خانه عروس می‌روند. آجیل شب یلدا:کشمش، گردو، بادام، قیسی، برگه زردآلو یا برگه گلابی، جوزقند و انجیر و خرما است. میوه شب یلدا:انار، هندوانه، سیب، گلابی انباری (سیبری) است. نوشیدنی شب یلدا:بطور معمول چای و شربت و چنانچه برف باشد مخلوط برف و شیره انگور. غذای شب چله (یلدا):چنانچه مقدور باشد پلو ماهی و در غیر اینصورت یکی از غذاهای محلی:مانند کوفته، دلمه و ... آذربایجان شرقی و غربی در خطه شمال و آذربایجان رسم بر این است که در این شب خوانچه ای تزیین شده به خانه تازه‌عروس یا نامزد خانواده بفرستند. مردم آذربایجان در سینی خود هندوانه‌ها را تزئین می‌کنند و شال‌های قرمزی را اطرافش می‌گذارند. درحالی که مردم شمال یک ماهی بزرگ را تزئین می‌کنند و به خانه عروس می‌برند. استان کردستان در کردستان نیز مانند سایر مناطق کوهستانی ایران این آیین تاریخ کهنی دارد که به همان نام قدیمیش "شو چله"خوانده می شود و در شهر سنندج مرکز استان کردستان از قدیم اکثر خانه ها غذای دلمه و نان سنگک برای پذیرایی از مهمان ها آماده می کنند و این به صورت سنتی در این شهر تبدیل شده است. استان بوشهر مردم استان بوشهر نیز همچون دیگر هموطنان ایرانی، این آیین کهن را با رفتن به خانه بزرگ ترها می‌گذرانند. هندوانه در شب یلدا در بوشهر کاربرد زیادی دارد. استان مازندران در مازندران شب یلدا بسیار با اهمیت و گرامی داشته می‌شود. در این شب همه مردم به خانه پدر بزرگها و مادر بزرگها رفته و ضمن دورهم‌نشینی و خواندن فال حافظ و فردوسی‌خوانی به خوردن تنقلات و میوه جات خصوصاً انار و هندوانه و ازگیل می‌پردازند و با خوردن و نوشیدن و شنیدن صحبتها و داستان‌های بزرگترها، شب را به صبح می‌رسانند و معتقدند که صبح بعد از یلدا روز پیروزی خورشید بر سیاهی و تاریکی‌ها است. استان فارس سفره مردم شیراز مثل سفره  نوروز رنگین است. مرکبات و هندوانه برای سرد مزاج‌ها و خرما و رنگینک برای گرم مزاج‌ها موجود است. حافظ‌خوانی جزو جدانشدنی مراسم این شب برای شیرازی‌هاست. البته خواندن حافظ در این شب نه تنها در شیراز مرسوم است، بلکه رسم کلی چله‌نشینان شده‌است. استان همدان همدانی‌ها فالی می‌گیرند با نام فال سوزن. همه دور تا دور اتاق می‌نشینند و پیرزنی به طور پیاپی شعر می‌خواند. دختر بچه‌ای پس از اتمام هر شعر بر یک پارچه نبریده و آب ندیده سوزن می‌زند و مهمان‌ها بنا به ترتیبی که نشسته‌اند شعرهای پیرزن را فال خود می‌دانند. همچنین در مناطق دیگر همدان تنقلاتی که مناسب با آب و هوای آن منطقه‌است در این شب خورده می‌شود. در تویسرکان و ملایر، گردو و کشمش ومویز نیز خورده می‌شود که از معمول‌ترین خوراکی‌های موجود در این شهرستانهاست. همچنین درآجین میوه وتنقلات برای دختری که نامزد شده ازطرف خانواده داماد برده می شود و این از رسوم قدیم به جامانده است. استان اردبیل در اردبیل رسم است که خانواده‌ها شب یلدا دور هم جمع می‌شوند و تا پاسی از شب با هم شب نشینی می‌کنند. هنداونه، انار، پرتقال، تخمه، ماهی پلو و... از جمله خوراکی‌هایی است که دراستان اردبیل مرسوم هست، ودر شب یلدا برای تازه عروس هندوانه تزئین می‌کنند و به همراه هدایای دیگر از طرف خانواده داماد فرستاده می‌شود. استان گیلان در گیلان هندوانه را حتماً فراهم می‌کنند و معتقدند که هر کس در شب چله هندوانه بخورد در تابستان احساس تشنگی نمی‌کند و در زمستان سرما را حس نخواهد کرد. آوکونوس"آو= آب و کونوس = ازگیل" یکی دیگر از خوردنی‌هایی است که در این منطقه در شب یلدا رواج دارد و به روش خاصی تهیه می‌شود. در فصل پاییز، ازگیل خام را در خمره می‌ریزند، خمره را پر از آب می‌کنند و کمی نمک هم به آن می‌افزایند و در خم را می‌بندند و در گوشه‌ای خارج از هوای گرم اتاق می‌گذارند. ازگیل سفت و خام، پس از مدتی پخته و آبدار و خوشمزه می‌شود. آوکونوس در اغلب خانه‌های گیلان تا بهار آینده یافت می‌شود و هر وقت هوس کنند ازگیل تر و تازه و پخته و رسیده و خوشمزه را از خم بیرون می‌آورند و آن را با گلپر و نمک در سینه‌کش آفتاب می‌خورند. در گیلان در خانواده‌هایی که در همان سال پسرشان را داماد یا نامزد کرده‌اند رسم است که طبقی برای خانواده نوعروس می‌فرستند. در این طبق میوه‌ها و خوراکی‌ها و تنقلات ویژه شب چله به زیبایی در اطراف آراسته می‌شود و در وسط طبق هم یک ماهی بزرگ، معمولاً ماهی سفید تازه و خام همراه با تزیین سبزیجات قرار می‌گیرد که معتقدند باعث خیر و برکت و فراوانی روزی زوج جدید و همچنین سلامت و باروری نوعروس می‌گردد. استان خوزستان مردم خوزستان تا سحر انتظار می‌کشند تا از قارون افسانه‌ای استقبال کنند. قارون در لباس هیزم‌شکن برای خانواده‌های فقیر تکه‌های چوب می‌آورد. این چوب‌ها به طلا تبدیل می‌شوند و برای آن خانواده، ثروت و برکت به همراه می‌آورند.  به خانه بزرگترها رفته و دور هم جمع شده و شب را به شوخی و خنده می گذرانند. آجیل، هندوانه، انار، شیرینی و خرما و لبو وآش وشیرینی‌های مختلف از جمله خوراکی‌های این آیین کهن است. استان قزوین مردم استان قزوین نیز همچون دیگر هموطنان ایرانی، این آیین کهن را با رفتن به خانه بزرگ‌ترها می‌گذرانند. به عقیده بزرگ‌ترها آوردن میوه‌های مختلف خشک و تر و میوه‌های سرخ‌فام که به "شب چره" معروف است، همراه با خوراکی‌های دیگر شگون داشته و زمستان پر برکتی را نوید می‌دهد. در بعضی مواقع که مادر بزرگ‌ها در آوردن تنقلات تاخیر می‌کنند کوچکترها شعر "هر که نیارد شب چره - انبارش موش بچره" سر می‌دهند، که مادربزرگ در آوردن "شب چره" تعجیل می‌کند. دراین شب اغلب مردم قزوین با خوردن سبزی پلو با ماهی‌دودی و سپس هندوانه، انار، انواع تنقلات از جمله کشمش، گردو، تخمه، آجیل مشکل گشا و انجیر خشک، شب نشینی خود را به اولین صبح زمستانی گره می‌زنند. به عقیده مادر بزرگ‌های قزوینی اگر دراین شب ننه سرما گریه کند باران می‌بارد، اگر پنبه‌های لحاف بیرون بریزد برف می‌آید و اگر گردنبند مراوریدش پاره شود تگرگ می‌آید. یکی دیگر از آداب و رسوم "شب یلدا" فرستادن "خنچه چله" از سوی داماد به عنوان هدیه زمستانی برای عروس است. در این خنچه برای عروس پارچه، جواهر، کله‌قند و هفت نوع میوه مثل گلابی، هندوانه، خربزه، سیب، به با تزئینات خاصی فرستاده می‌شود.